ادویه زردچوبه TRS

پودر زردچوبه طعمی گرم، تلخ، شبیه فلفل سیاه و عطر خاکی و خردل مانند دارد.کورکومین، یک ماده شیمیایی زرد روشن تولید شده توسط گیاه زردچوبه، به عنوان یک افزودنی غذایی توسط سازمان بهداشت جهانی، پارلمان اروپا و سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید شده است. اگرچه مدت‌ها در طب آیورودا استفاده می‌شود، جایی که به عنوان هاریدرا نیز شناخته می‌شود،  هیچ شواهد بالینی باکیفیتی وجود ندارد که مصرف زردچوبه یا کورکومین برای درمان هر بیماری مؤثر باشد.نمای گیاه شناسی Curcuma longa منشا و توزیع[ویرایش] بیشترین تنوع گونه های کورکوما از نظر تعداد به تنهایی در هند با حدود 40 تا 45 گونه است. تایلند دارای 30 تا 40 گونه قابل مقایسه است. کشورهای دیگر در آسیای استوایی نیز گونه های وحشی متعددی از کورکوما دارند. مطالعات اخیر همچنین نشان داده است که طبقه بندی C. longa مشکل ساز است و تنها نمونه هایی از جنوب هند به عنوان C. longa قابل شناسایی هستند. فیلوژنی، روابط، تنوع درون گونه ای و بین گونه ای و حتی هویت سایر گونه ها و ارقام در سایر نقاط جهان هنوز نیاز به ایجاد و تایید دارد. نشان داده شده است که گونه های مختلفی که در حال حاضر به عنوان “زردچوبه” در سایر نقاط آسیا مورد استفاده قرار می گیرند و به فروش می رسند به چندین گونه از نظر فیزیکی مشابه، با نام های محلی همپوشانی دارند.

زردچوبه برای قرن ها در آسیا مورد استفاده قرار گرفته است و بخش عمده ای از آیورودا، طب سیدا، طب سنتی چینی، یونانی،  و آیین های حیوانی مردمان آسترونزی است.ابتدا به عنوان رنگ، و سپس به دلیل خواص فرضی آن در طب عامیانه استفاده شد.از هند، همراه با آیین هندو و بودیسم به آسیای جنوب شرقی گسترش یافت، زیرا از رنگ زرد برای رنگ آمیزی لباس راهبان و کشیشان استفاده می شود. زردچوبه قبل از تماس با اروپا در تاهیتی، هاوایی و جزیره ایستر نیز یافت شده است.شواهد زبانی و شرایطی از گسترش و استفاده از زردچوبه توسط مردم آسترونزی در اقیانوسیه و ماداگاسکار وجود دارد. جمعیت های پلی نزی و میکرونزی، به ویژه، هرگز با هند تماس نداشتند، اما زردچوبه را به طور گسترده ای برای غذا و رنگ استفاده می کنند. بنابراین رویدادهای اهلی‌سازی مستقل نیز محتمل است.ادویه زردچوبه در فرمانا با قدمت بین 2600 تا 2200 قبل از میلاد و در مقبره تاجری در مگیدو، اسرائیل، مربوط به هزاره دوم پیش از میلاد یافت شد.در متون پزشکی آشوری‌ها به خط میخی از کتابخانه آشوربانیپال در نینوا از قرن هفتم پیش از میلاد به عنوان یک گیاه رنگ‌زا یاد شده است.در اروپای قرون وسطی، زردچوبه را «زعفران هندی» می نامیدند.