نودل

رشته فرنگی نوعی غذایی است که  به صورت نوارهای بلند یا رشته‌هایی بریده، کشیده تهیه می شود. نودل در بسیاری از فرهنگ ها (به عنوان مثال رشته فرنگی چینی، نودل فیلیپینی، نودل اندونزیایی، نودل ژاپنی، نودل کره ای، نودل ویتنامی، و ماکارونی ایتالیایی بلند و متوسط) غذای اصلی است و به اشکال مختلف ساخته می شود.

در حالی که نوارهای بلند و نازک ممکن است رایج ترین باشد، بسیاری از انواع رشته فرنگی به صورت موج، مارپیچ، لوله، رشته یا پوسته بریده می شوند، یا تا می شوند، یا به شکل های دیگر بریده می شوند. رشته فرنگی معمولاً در آب جوش پخته می شود و گاهی اوقات با روغن پخت و پز یا نمک اضافه می شود. آنها اغلب در ماهیتابه یا سرخ شده هستند. نودل اغلب با سس همراه یا در سوپ سرو می شود. نودل ها را می توان برای نگهداری کوتاه مدت در یخچال نگهداری کرد و یا خشک کرد و برای استفاده های بعدی نگهداری کرد.

تاریخچه

اولین گزارش مکتوب رشته فرنگی در کتابی به دوره هان شرقی (25-220 بعد از میلاد) یافت شده است. رشته های تهیه شده از خمیر گندم به غذای برجسته مردم سلسله هان تبدیل شد. قدیمی ترین شواهد نودل مربوط به 4000 سال پیش در چین است. در سال 2005، تیمی از باستان شناسان گزارش دادند که یک کاسه سفالی حاوی رشته فرنگی 4000 ساله در سایت باستان شناسی لاجیا پیدا کردند.