تاریخچه

چاپستیک ها حداقل از زمان سلسله شانگ (1766-1122 قبل از میلاد) وجود داشته و مورد استفاده قرار گرفته اند.

با این حال، سیما کیان، مورخ سلسله هان، نوشت که این احتمال وجود دارد که در سلسله قبلی شیا و حتی فرهنگ اولیه ارلیتو نیز از چاپستیک استفاده می‌شد، اگرچه یافتن شواهد باستان‌شناسی از این دوران بسیار دشوار است.

 اولین شواهد از چاپستیک‌هایی که تاکنون کشف شده است شامل شش چوب غذاخوری ساخته شده از برنز، به طول 26 سانتی‌متر (10 اینچ) و عرض 1.1 تا 1.3 سانتی‌متر (0.43 تا 0.51 اینچ) است که از خرابه‌های یین در نزدیکی آنیانگ (هنان) کاوش شده است. قدمت این آثار تقریباً به 1200 سال قبل از میلاد مسیح در زمان سلسله شانگ مربوط می شود. قرار بود از آنها برای پخت و پز استفاده می شد.

اولین اشاره متنی شناخته شده به استفاده از چاپستیک ها از هان فیزی، متنی فلسفی که توسط هان فی (حدود 280 تا 233 قبل از میلاد) در قرن سوم پیش از میلاد نوشته شده است، می آید.انتشار گسترده چاپستیک ها در فرهنگ چینی گاهی به فلسفه کنفوسیوس نسبت داده می شود که بر هماهنگی خانوادگی به عنوان مبنای نظم مدنی تأکید می کند. ظاهراً خود کنفوسیوس گفته است که چاقوها برای جنگجویان است، اما چاپستیک برای دانشمندان است، و جانشین او منسیوس به این جمله مرتبط است: «مرد شریف و درستکار هم از کشتارگاه و هم از آشپزخانه به خوبی دور می شود و اجازه نمی دهد که چاقو بخورد. روی میز او» اشاره کنفوسیوس به چاپستیک ها در کتاب مناسک خود نشان می دهد که این اقلام به طور گسترده در دوره کشورهای متخاصم (حدود 475-221 قبل از میلاد) شناخته شده بودند.